Πόσο επηρεάζει η απεργία των λιμενεργατών στις ΗΠΑ τις διεθνείς εφοδιαστικές αλυσίδες; Τι νέα πεδία αντιπαράθεσης ανοίγει;

Η μαζική απεργία των λιμενεργατών στις ΗΠΑ, που επηρεάζει ταυτόχρονα 14 εμπορευματικούς λιμένες και είναι τόσο μαζική από το 1977, έχοντας ήδη ταράξει και την αμερικανική κυβέρνηση, προχωρά ήδη προς την 5η ημέρα της. Η Διεθνής Ένωση Λιμενεργατών των ΗΠΑ (ILA) που εκπροσωπεί 85.000 μέλη έχει καταφέρει να θέσει επί τάπητος μια σειρά εργασιακών ζητημάτων, δηλώνοντας αμετακίνητη σε αυτά. Οι διαδηλώσεις είναι από προχθές καθημερινές και μαζικές, δημιουργώντας όπως είναι αναμενόμενο κλίμα αναταράξεων στις εφοδιαστικές αλυσίδες.

Οι επιπτώσεις στις διεθνείς αλυσίδες είναι αλυσιδωτές:

1. Καθυστέρηση στη φόρτωση και εκφόρτωση: Η απεργία προκαλεί καθυστερήσεις στη διαδικασία φόρτωσης και εκφόρτωσης εμπορευματοκιβωτίων, οδηγώντας σε συσσωρεύσεις στα λιμάνια.
2. Αύξηση κόστους: Οι καθυστερήσεις μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση των μεταφορικών εξόδων, καθώς οι εταιρείες ενδέχεται να αναγκαστούν να χρησιμοποιήσουν εναλλακτικές διαδρομές ή μέσα μεταφοράς.
3. Αλυσίδα προμηθευτών: Οι καθυστερήσεις στη διακίνηση αγαθών μπορούν να επηρεάσουν τις αλυσίδες προμηθευτών, οδηγώντας σε ελλείψεις και καθυστερήσεις στην παραγωγή.
4. Αγοραστική συμπεριφορά: Οι εταιρείες μπορεί να προσπαθήσουν να προμηθευτούν προϊόντα εκ των προτέρων, αυξάνοντας τη ζήτηση και ενδεχομένως τις τιμές.
5. Διακυμάνσεις στην αγορά: Οι αλλαγές στην εφοδιαστική αλυσίδα μπορούν να επηρεάσουν τις τιμές των προϊόντων και τις αγορές, προκαλώντας αβεβαιότητα.

Ένα ‘αίτημα’ που προκαλεί συζητήσεις

Πέραν των αιτημάτων του συνδικάτου των εργαζομένων στα λιμάνια, που αφορά σε καθαρά εργασιακά ζητήματα (ωρομίσθιο, αυξήσεις, εργατοώρες, συνθήκες εργασίας κ.λπ.) και που θα τεθούν σε διαπραγμάτευση με τους διαχειριστές των λιμένων -ας μην λησμονούμε ότι ήδη από την 3η ημέρα της απεργίας, η αμερικανική κυβέρνηση ήδη παρενέβη τουλάχιστον επικοινωνιακά, καλώντας τις διοικήσεις των λιμένων να μαλακώσουν την στάση τους ώστε να βρεθεί μια μέση λύση- υπάρχει ένα αίτημα που έχει προκαλέσει πλήθος συζητήσεων.

Και αυτό εστιάζεται στο αίτημα των εργαζομένων “να περιοριστεί η χρήση αυτοματισμών στα λιμάνια που απειλεί τις θέσεις εργασίας τους”. Το αίτημα αυτό έχει προκαλέσει έως και θυμηδία στις εταιρείες διαχειρίστριες των λιμένων καθώς η τάση αξιοποίησης περαιτέρω αυτοματισμών είναι παγκόσμια, και συνδέεται άμεσα τόσο με τους στόχους αποδοτικότητας κάθε λιμένα, όσο και με τους στόχους επίτευξης μέγιστης ασφάλειας. Από την άλλη, τα συνδικάτα ορθώς -και με στοιχεία benchmarking από άλλα λιμάνια σε διεθνές επίπεδο- προβάλουν ως επιχείρημα τις μαζικές απώλειες θέσεων εργασίας αμά τη υιοθέτηση αυτοματισμών.

Θα μπορούσε ωστόσο αυτό να αποτελεί μια συζήτηση μεταξύ των δύο πλευρών; Στις ΗΠΑ λένε ναι, εφόσον ληφθούν υπόψη ορισμένα ζητήματα όπως:

1. Οικονομική βιωσιμότητα: Οι αυτοματισμοί συχνά οδηγούν σε μείωση του κόστους λειτουργίας και σε αύξηση της αποδοτικότητας. Οι εταιρείες μπορεί να είναι απρόθυμες να περιορίσουν τη χρήση τους, δεδομένου ότι αυτό μπορεί να επηρεάσει την ανταγωνιστικότητά τους.
2. Ανάγκες της βιομηχανίας: Οι εξελίξεις στην τεχνολογία είναι αναπόφευκτες. Πολλές επιχειρήσεις επενδύουν στους αυτοματισμούς για να παραμείνουν ανταγωνιστικές και να βελτιώσουν τις υπηρεσίες τους.
3. Εκπαίδευση και επανακατάρτιση: Μία προσέγγιση θα μπορούσε να είναι η εκπαίδευση των λιμενεργατών για να εργαστούν με τις νέες τεχνολογίες, ώστε να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους σε έναν μεταβαλλόμενο τομέα.
4. Ρυθμιστικές πολιτικές: Η πολιτική και η νομοθεσία μπορούν να παίξουν ρόλο στην κατεύθυνση της χρήσης των αυτοματισμών. Εάν υπάρξουν πολιτικές που προωθούν τη διατήρηση θέσεων εργασίας, αυτό μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις των εταιρειών.
5. Κοινωνική ευθύνη: Υπάρχει επίσης η διάσταση της κοινωνικής ευθύνης των επιχειρήσεων. Οι εταιρείες μπορεί να επιλέξουν να υιοθετήσουν πιο βιώσιμες πρακτικές που λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις στους εργαζομένους.

Σε κάθε περίπτωση, η εν λόγω απεργία είναι σημαντική καθώς είναι ίσως η πρώτη φορά που ισχυρά συνδικάτα θέτουν επί τάπητος το θέμα ‘αυτοματισμοί vs εργασιακή εμπειρία’ και η διαχείρισή του γενικά ως αίτημα, θα αποτελέσει case study και για άλλα λιμάνια στο μέλλον.

Μ.Ε.